در بازی‌هایی که به صورت رفت و برگشتی می‌باشند تیم های مختلف سیاست های مختلفی را برای بازی های رفت و برگشتشان در نظر می‌گیرند. یکی از این سیاست ها، سیاست گل نخوردن در بازی خانگی می باشد و نیز گل زدن در خانه ی حریف و حتی الامکان کم گل خوردن در زمین حریف.
مثلاً اگر ۲ بر ۱ از حریف خود در زمینش عقب باشند ممکن است به جای اینکه تلاش کنند بازی را به تساوی بکشانند سعی در کنترل بازی داشته تا بازی با همان نتیجه به پایان برسد چرا که هم نتیجه ی نزدیکی را کسب کرده اند و هم اینکه در خانه ی حریف گل زده اند و در بازی برگشت می‌توانند با یک نتیجه ی ۱ بر ۰ نیز به مرحله ی بعد صعود کنند.
مجموعه ی این سیاست ها سبب رقم خوردن نتایج مختلف با میزان گل های متفاوت می باشد و پیش بینی را در تک بازی بسیار سخت می‌کند، چرا که ممکن است یک تیم حتی اگر به نفعش باشد به یک باخت کم گل در خانه اش نیز رضایت دهد و تلاشی برای جبران نتیجه ی بازی نداشته باشد.
مثلاً چند ماه پیش الهلال بازی رفت را در زمین الاهلی ۴ بر ۲ برده بود و در بازی برگشت ۱ بر هیچ از الاهلی در زمین خودش عقب افتاده بود ولی به جای اینکه به دنبال جبران نتیجه باشد این نتیجه را کنترل می‌کرد چرا که آنها با همین نتیجه (یا حتی اگر ۲ بر هیچ نیز میشد) به مرحله ی بعد صعود می‌کردند و اصلاً برایشان مهم نبود که بازی را ببازند یا نه و فقط صعود برایشان اهمیت داشت و در نهایت نیز الهلال بازی را ۱ بر صفر در زمین خودش واگذار کرده و در مجموع ۴ بر ۳ بازی رفت و برگشت را پشت سر گذاشته و به مرحله ی بعد صعود کردند.
پس می‌بینید که پیش بینی نتیجه در یک تک بازی در بازی‌های رفت و برگشت به خاطر سیاست های تیم ها (در هر کدام از دو بازی) بسیار سخت بوده و بهتر است از شرط صعود به مرحله ی بعد تیمی که بزرگتر است استفاده نماییم.
